Nie na Halloween: Olimp, Prometeusz PIPA

Październik to w Irlandii miesiąc Halloweenowych dekoracji oraz, a jakże, początek sezonu świątecznego. Wydzielona półka z produktami bożonarodzeniowymi w pobliskim Lidlu właściwie mnie nie zdziwiła, ale dekoracje na niektórych ulicach już tak. Zastanawiam się, czy kiedyś przyjdzie nam oczekiwać na Gwiazdkę w pełnym lipcowym upale, ale może to tylko starcze narzekanie. Tymczasem mamy jesień: czasem piękną i słoneczną, częściej deszczową, dyniową, i ciepłą.

fot. Kiriwina

Halloweenowe dekoracje obsiadły nawet pobliskie muzeum; po ulicach biegają dzieci przebrane za szkielety i zombie a szyby kawiarni obwieszone są wizerunkami pająków, czaszek i złowieszczo uśmiechniętych dyń. Komercyjny urok tych sympatycznych straszydeł jest daleki od polskiego festiwalu zniczy a nawet od wróżbiarskich Andrzejek. I jest w swoim śmieszno - strasznym klimacie bardzo sympatyczny, choć dla niektórych tubylców zapewne męczący.

Dzisiejsze piwo również jest bardzo jesienne, choć nie jest to, jak można by się spodziewać, pumpkin ale. Aromat i smak Prometeusza przywodzi na myśl właśnie tę porę roku, przez co chyba wiele (choć nie wszystko) można temu produktowi wybaczyć.

fot. Kiriwina

Reklamujący się hasłem "tworzymy piwny panteon" browar konraktowy Olimp powstał w roku 2013 i do tej pory zdążył wypuścić piwa w kilku ciekawych stylach, między innymi coffee milk stout i american pale ale. Prometeusz to polska wersja india pale ale (o wdzięcznym skrócie PIPA), mutacja znanego stylu z użyciem rodzimych odmian chmielu. Pierwsza warka ponoć nie należała do udanych (co zresztą sprowokowało kolejną dyskusję o wypuszczaniu na rynek piw z wadami technologicznymi, których istnienia producent jest świadomy) i tym bardziej cieszę się, że skosztowałam tego piwa w "nowej wersji".

Etykiety browaru korzystają z łatwych (i dość słabych estetycznie) nawiązań do motywów greckich i sądzę, że Olimp ma tu jeszcze wiele do zrobienia (co jest o tyle ciekawe, że wykonujący je grafik ma w swoim portfolio parę naprawdę niezłych realizacji). W przypadku Prometeusza ciekawym pomysłem jest zalanie kapsla woskiem, co zresztą stworzyło dość nieoczekiwany problem: do jakiego worka na segregowane śmieci należy włożyć taki kapsel?*

fot. Kiriwina

Prometeusz ma miedzianą barwę, niewielką, szybko znikającą pianę i zapach ziół oraz smażonych na szarlotkę jabłek. To taki piwniczny aromat przetworów, unoszący się nad słoikiem musu do jabłecznika wydobytego z półki z wekami ustawionymi w równe szeregi. Zioła, karmel, dżemy, szarlotka, jesień. Szkoda tylko, że dominują aromaty słodkie, nie chmielowe.

Piwo jest stosunkowo lekkie ale dzięki marynce bardzo goryczkowe, z lekkim posmakiem polskich jabłek w tle. Jest sporo karmelu i mocna, ziołowa, momentami zbyt cierpka gorycz. To już raczej a żucie liści jabłoni. Lekka przesada, choć zapowiadało się nieźle.

fot. Kiriwina

Warto było spróbować. Trochę z patriotyzmu, trochę z sentymentu dla spokojnej, jabłkowej jesieni ale nie kupiłabym tego piwa po raz drugi.

* Odpowiedź: do żadnego, wosk wrzucamy do odpadów mieszanych.