Bursztynowy Chłopiec

Bohaterem, a nawet superbohaterem dzisiejszego wieczoru jest Amber Boy, piwo dzięki któremu po nieudanym (w moim przypadku) eksperymencie z milk stoutem na nowo odkryłam AleBrowar. Początkowo smakowało mi dziwnie i szczerze mówiąc doceniłam je dopiero za drugim albo trzecim razem. Może to problem z nastawieniem?

Zacznijmy od kwestii wizualnych. Mnie osobiście podobają się etykiety AleBrowaru. Czasami przesadzone, ale dowcipne i w stosunkowo spójnym stylu: to się chwali. Amber Boy jest wyjątkowo fajny: superbohater na amerykańską modłę, z wyraźnym brzuszkiem wskazującym na wysokie spożycie piwa, z AleBrowaru zapewne.

Choć Bursztynowy Chłopiec za sprawą kształtu swojej maski bardziej przypomina Zorro, makijażem Jokera, a te paski na kostiumie z daleka budziły skojarzenie z sado-maso, to sama stylistyka pasuje: jest zasłonięta twarz, są rękawiczki (takie jakie miał i Kapitan Ameryka, wykreowany przez Marvel Comics pierwszy chyba superbohater), jest też kombinezon z inicjałem. Pozazdrościć rysownikowi tak udanej pracy.

 

fot. Kiriwina

Chmiele, które zostały użyte do produkcji tego piwa pojawiają się również w amerykańskich IPA: Cascade i Columbus (stosunkowo popularny Cascade możemy znaleźć w Ataku Chmielu i Rowing Jacku. Nadaje on piwu lekko cytrusowy posmak, dlatego używa go wiele browarów), a oprócz tego Wiliamette, aromatyczny i równie amerykański.

Warto zwrócić uwagę na kolor: rubinowy, kojarzący się z mocną herbatą, choć stosunkowo matowy ze względu na mętność trunku. Piwo ma przyjemny, chmielowy zapach, mogłoby być odrobinkę bardziej nasycone.

fot. Kiriwina

Smakuje gorzko, ale nie nadmiernie - odpowiednio.  Odrobinę kwaskowate, ale zrównoważone, można też doszukać się w nim karmelu. Ma ciekawy, trudny do określenia posmak, nieco cytrusowy. Myślę, że nadaje się na dobre piwo sesyjne, nie rozpraszające umysłu przy grze albo rozmowie. Rozmowie o piwach na przykład.

Tak na marginesie, wczoraj obejrzeliśmy wreszcie "Jesteś bogiem". Dużo niedociągnięć technicznych, nadużyć historycznych które służyły opowiedzeniu historii o biednych artystach, którzy wymyślili (zdaniem twórców filmu) polski hip hop. Mimo to - mnie się bardzo podobał. Może dzięki temu, że nie było tam nachalnej próby interpretowania psychiki głównych bohaterów - raczej tylko to, co mogli opowiedzieć oni albo ludzie z ich otoczenia, nic więcej. Bez prostych odpowiedzi za to z dużą dozą trudnego do wytłumaczenia smutku.

Najgorsze jest to, że okazało się, że większość tekstów znam na pamięć. Ehh, czasy gimnazjum. Kiedy to popijało się potajemnie Warkę Strong i uważało się, że to takie smaczne piwo jest.

Zatem w ramach bonusu filmik AleBrowaru z którego można się między innymi dowiedzieć, jak powstają ich etykiety.


Alkohol 5,0 %
Ekstrakt 12  %
IBU 30